- ربیع بن زیاد (رَ عِ نِ)
ابن عبدالله بن سفیان بن ناشب عبسی. یکی از بزرگان و نوابغو شجاعان دوران جاهلیت عرب بود. او را کامل نیز می گفتند. او شاعر بود و پیش نعمان بن منذر رفت. در حدود سال 30 پیش از هجرت درگذشت.. و رجوع به عقدالفرید فهرست ج 6، عیون الاخبار ج 4 ص 65، البیان و التبیین ج 2 ص 242 و جهانگشای جوینی ج 2 ص 239 شود
ابن سلامه بن قیس قضاعی سپس تویلی. چابکسوار نامدار معروف به اعرج. او را اشعاری نغز از دورۀ جاهلیت بود و برحسب نوشتۀ ابن کلبی تا عهد عثمان زنده بوده است. (از الاصابه ج 1 قسم 1)
ابن سلامه بن قیس قضاعی سپس تویلی. چابکسوار نامدار معروف به اعرج. او را اشعاری نغز از دورۀ جاهلیت بود و برحسب نوشتۀ ابن کلبی تا عهد عثمان زنده بوده است. (از الاصابه ج 1 قسم 1)